τιλασίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) φθοριοαρσενικικό ορυκτό τού ασβεστίου και τού μαγνησίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. σουηδ. tilasit, από το όνομα τού Σουηδού ορυκτολόγου D. Tilas].